Ο Γιάννης Κορδάτος γεννήθηκε στο χωριό Ποταμός, στα Κύθηρα, στις 13 Μαίου 1923. Σε ηλικία 13 χρονών οι γονείς του, Διονύσης και Μαρία, τον έστειλαν στην Αυστραλία για μια καλυτερη ζωή. Δυστυχώς, δεν είχε την ευκαιρία να τους ξαναδεί. Έμαθε μόνος του να γράφει και να διαβάζει Αγγλικά παρόλο που δεν είχε τελειώσει το σχολείο.

Όταν έφτασε στην Αυστραλία, ο Γιάννης δούλεψε με τον αδελφό του Κυριάκο σε και η οικογένεια ξανάσμιψε πάλι όταν ήρθε και η μικρή τους αδελφή Σταυρούλα να μείνει μαζί τους. Οι γονείς του Γιάννη και ο τέταρτος αδελφός του, ο Γεράσιμος, πέθαναν όταν βρισκόταν ακόμη ο Γιάννης σε εφηβική ηλικία.

Το 1963 ο Γιάννης παντρεύτηκε την αγαπημένη του Χρυσή Μαρέντη. Είχαν αποκτήσει τρία παιδιά, το Διονύση, το Νικόλα και τη Μαρία. Ο Γιάννης είχε την τύχη να δει τα παιδιά του να μεγαλώσουν, να παντρευτούν και να αποκτήσουν δική τους οικογένεια ακολουθώντας τα χρηστά ήθη τα οποία τους είχαν διδάξει ο Γιάννης και η Χρυσή. Γνώρισε τις δύο νύφες του Λίτσα και Νταιάν και το γαμπρό του Βασίλη, καθώς επίσης και τα 7 εγγόνια του - Γιάννη, Θεόδωρο, Αντιγώνη, Σωκράτη, Χρυσή, Χρυσή και Σπύρο.

Το πιο θαυμαστό χαρακτηριστικό του ήταν η εξαιρετική προσωπικότητα και γενναιοδωρία του που τον έκαναν αγαπητό σε όλους. Για τη σύζυγό του Χρυσή και τα παιδιά του ήταν ο τέλειος σύζυγος και πατέρας. Για την υπόλοιπη οικογένεια και φίλους του ήταν ένας καλός φίλος αν όχι ο .

Τα ακόλουθα παράδείγματα αποδεικνύουν το πώς θα τον θυμούνται τα άτομα που βρίσκονταν στο στενό του κύκλο.

1. Ο Γιάννης αγαπούσε τους συνανθρώπους του. Πάντοτε τους χαιρετούσε ασχέτως εάν ήταν οικογένεια, φίλοι ή απλώς ξένοι. Χαιρετούσε όσους συναντούσε στο δρόμο με ένα γνήσιο . Πάντα αυτός ξεκινούσε την κουβέντα.
2. Αγαπούσε πολύ το ψάρεμα και είχε δημιουργήσει πολλές φιλίες διαμέσου αυτής της απασχολίας.
3. Ο Γιάννης ήταν πολύ πρόθυμος άνθρωπος να βοηθήσει τους πάντες. Εάν του τηλεφωνούσε κανείς και του ζητούσε να τον πάρει κάπου ή να τον βοηθήσει με κάποια δουλειά, θα βρισκόταν ήδη στο αυτοκίνητό του προτού ακόμη κλείσει το τηλέφωνο.
4. Ο Γιάννης αγαπούσε τη μαγειρική και το σπίτι του ήτανε πάντα ανοιχτό για οποιονδήποτε επισκέπτη. Όσοι είχαν την ευκαιρία να γευστούν τα φαγητά του θα είναι σύμφωνοι ότι ήταν πραγματικά ένας τεχνίτης της μαγειρικής. Η σπανακόπιτά του και η κρεατόπιτά του θα μέινουν αλησμόνητες ως γεύσεις στη μνήμη των συνδαιτημόνων του.
5. Ο Γιάννης ήταν καλόκαρδος και πρόσχαρος. Μέχρι την ημέρα του θανάτου του δεν παραπονέθηκε καθόλου και παρέμεινε ένας αφοσιωμένος σύζυγος, πατέρας, παππούς, αδελφός, θείος, νονός και φίλος.
6. Ο Γιάννης ήταν πολύ υπομονετικός .
7. Ο Γιάννης είχε ανεξίκακο χαρακτήρα και ουδέποτε κρατούσε κακία ενάντια άλλων.

Στα τελευτάια τρία χρόνια της ζωής του υπέφερε από σχεδόν ολοκληρωτική παράλυση λόγω εγκεφαλικού. Παρά τη χρόνια ασθένειά του, διατηρούσε υψηλό φρόνιμα και φιλική διάθεση προς όλους. Όταν δεχόταν επισκέψεις, οι πρώτες λέξεις που πιθανόν θα άκουγε κανείς ήταν .

(Greek version kindly translated by Gus Avgoustou)

John Cordato was born in Potamos, on the Greek island of Kythera on the 13th of May 1923. At age 13 years, his parents Dionysios and Maria sent him to Australia to find a better life. He was to never see them again. Despite not having any further schooling he taught himself how to read and write English.

John joined his eldest brother Kery in a milk-bar business and shortly afterwards the two brothers were reunited with their younger sister Stavroula. Both John’s parents and a fourth sibling Gerasimo died whilst John was still in his teens.

In 1963, John married the love of his life, Chrissy Marendy. They had three children Dennis, Nicholas and Maria. John was able to witness his children grow up, marry and raise their own children with the same high moral standards he and Chrissy had set. He got to meet and know his three son and daughter-in-laws Litsa, Bill and Diane as well as all 7of his grandchildren – Jonathon, Ross, Andie, Curtis, Christyn, Chrissie and Ryan.

John’s most admiring quality was his loving and giving nature. To Chrissy and his children, he was the perfect husband and father. To family and friends, he was a good friend, if not a ‘best friend’.

The following five anecdotes draw your attention to how he will be remembered by those who were close to him.

1. John loved people. He would always greet people, be they family, friends or a stranger in the street with a friendly and genuine ‘hello’. He was always the first to start a conversation.
2. John loved fishing and made many long term friends through this past-time.
3. John was selfless. If you telephoned John and asked him to drive you somewhere or help with an errand, he’d be in his car and on his way to your front door before you could hang up.
4. John loved cooking and opened his home for a meal to anyone who visited. To the many who had the pleasure of sampling his food, you’d agree he was an excellent chef. His family will remember with great fondness the best spinach or meat pie you could eat anywhere in town.
5. John was gentle and kind natured. To his dying day he made no complaints and remained devoted to his lifetime work of being a good husband and father, grandfather, brother, uncle, godfather and friend.

He suffered from the complications of a debilitating stroke in the last 3 years of his life. Despite chronic illness, he maintained his high spirits and friendly nature. If you visited him in this last period of his life, his first words to you would most probably have been “Hello, please have a chocolate”.

John leaves behind a legacy of love and respect. He was upstanding, virtuous, and humble. He was a friend to everyone that had the fortune of meeting him and he will be sadly missed.